ചാക്രികം

നിന്റെ ചുണ്ടിന്‍ കോണിലൊളിപ്പിച്ച

പുച്ഛത്തിന്റെ ഭാഷയും, ഭാഷാന്തരവും

നിശബ്ദം കണ്ടിരിക്കുന്ന എനിക്കിതൊന്നും

മനസ്സിലാകാഞ്ഞിട്ടല്ല ;

നിന്റെ മിഴിമുനയിലെ രൌദ്രത്തിന്

എന്നോടുള്ള പകയുടെ തീഷ്ണത

അറിയാഞ്ഞിട്ടുമല്ല,

ബോധപൂര്‍വം നീ വാക്കുകളിലൊളിപ്പിച്ച 

മധുരമൂറും, മറുവാക്കിലെ വിഷം

തിരിച്ചറിയാഞ്ഞിട്ടുമല്ല....!

ഓരോ തവണയും 

സര്‍വശക്തിയോടെ തുഴയുമ്പോഴും

അകന്നകന്നു പോകുന്നതാണു തീരമെന്ന

തിരിച്ചറിവിലുടഞ്ഞുപോകുന്നതുകൊണ്ടാണ്,

എല്ലാമറിഞ്ഞിട്ടും ഒരുള്‍പ്രേരണയാലൊരൂഴംകൂടി

തീരംതേടിത്തുഴഞ്ഞിട്ടുമൊടുവിലൊരു-

ജയമെങ്കിലുമെനിക്കുണ്ടെങ്കില്‍

നിന്നോടീയീര്‍ഷ്യയെല്ലാം തീര്‍ക്കാ‍ന്‍,

വായ്ക്കുരുചിയായി നാലുവാക്കു നന്നായിപ്പറഞ്ഞു

സുഖമായിട്ടൊന്നുറങ്ങണമെന്നുള്ളിലിച്ഛയാലീ-

നിലയില്ലാവെള്ളത്തിലിങ്ങനെ

നിന്റെ ധാര്‍ഷ്ട്യവും,ധിക്കാരവും,

തെറിത്തുപ്പും മടുത്ത്

തുടങ്ങിയേടത്തുതന്നെ

മടങ്ങിയെത്തുന്നതാണീ-

ചാക്രികജീവിതം.